இடம்: Emergency Ward - ICU


ஆப்பரேஷன் தியேட்டரிலிருந்து சீனியர் பெண் டாக்டர் வெளியே வந்தார்.


"மிஸ்‌டர் கௌதம்..."


கௌதம்: "Ya...its me..".


டாக்டர்: "பொண்ணோட பேரண்ட்ஸ் யாரும் வரலியா.?"


கௌதம்: "இல்ல..நான் மட்டும் தான்... anything serious!!"


----------


ஆப்பரேஷன் தியேட்டருக்குள்ள அப்போதான் ஃபர்ஸ்ட் டைம் பொறேன்..
அஞ்சலீ ஆழமான தூக்கத்துல இருந்தா. அவ முகம் முலுசும் ஆக்ஜிஜன் முஹமூடி மறச்சிருந்தது, சின்னதா ரெண்டு கண்ணு மட்டும் தெரிஞ்சது,கொஞ்சம் கூட அசையாம. அந்த ரூம்‌ல பீப் பீப் சத்தத்த தவற வேற எதுவும் இல்லை. எனக்கு அந்த சத்தம் சுத்தமா பிடிக்கல. கொஞ்ச நேரம் அவளோட வேரல பிடிச்சிக்கிட்டே கண்ண மூடி சேர்ல உட்கார்ந்தேன்.


பீப் பீப்....பீப்...பீப்...பீப்...பீப்...
சத்தம் அதிகமாச்சு...!!


"டாக்டர்..டாக்டர்"


என் ஹார்ட் பீட் அதிகமாச்சு...பேச்சு சரியா வரல..


"அஞ்சலீ.........அஞ்சலீ"
-----




"எதுவுமே.... சின்னதா இருந்தாதான்.. க்யூட்ஆ... அழகா இருக்கும்...நாய் குட்டி, பூனை குட்டி, ஐஸ்க்ரீம், சாக்லேட், கௌதம்னு உன்னோட பேரு...நம்ம வெட்டிங் ரிங்க், உன் மூக்கு கிட்ட இருக்கிற ஒரு மச்சம், எல்லாமே!",
இது அஞ்சலியோட philosophy..


அஞ்சலிக்கும் எனக்குமான நாட்களும் அப்படிதான்! Little, but cute and beautiful !


காதலிக்கிறதுக்கும், ..அப்புறம் வாழ்றதுக்கும்...அஞ்சலிக்கிட்ட டைம் இல்ல...she had a divine commitementனு சொல்லலாம், medical terms ல சொல்லணும்னா "------".


அப்பப்போ அஞ்சலீ சொல்லுவா,
"schedule ரொம்ப டைட்டா இருக்கு கௌதம், ப்லீஸ்.. டைம் வேஸ்ட் பண்ணாத...வா லவ் பண்ணலாம்".


-----


எனக்கு மனசு ரொம்ப ஹெவியா இருக்கு...வலிக்குது...! யார் கிட்டயாது பேசணும் போல இருக்கு....அஞ்சலீ கிட்ட ...ஆமாம்..இப்போ அஞ்சலீ கிட்ட பேச முடியாது.....ஆனா.. அஞ்சலி பத்தி பேசலாம் இல்ல. அது போதும்.


உங்களுக்கு... அஞ்சலீ பத்தீ தெரியுமா...?




-----[நாட்கள் தொடரும்]------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------